Μαθαίνοντας για το ελαιόλαδο/ Learning about olive oil/ Über Olivenöl lernen

Σήμερα στο σχολείο μάθαμε για το ελαιόλαδο. Πώς από τον καρπό βγαίνει το λάδι; Τα περισσότερα από τα παιδιά στο σχολείο ήξεραν μέρος της διαδικασίας μιας και το ελαιόλαδο και δει το βιολογικό από την περιοχή της Μάνης  αποτελεί μέρος της καθημερινής διατροφής τους, κυριώς ωμό στη σαλάτα. Αφού είπαμε κάποια πράγματα μου ζήτησαν να τους δείξω πώς να φτιάχνουν μουσακά, ένα φαγητό που το έχουν ακούσει από τους γονείς τους οι οποίοι στην πληοψηφία τους έχουν κάνει τουλάχιστον μια φορά διακοπές στην Ελλάδα. Το να είσαι από την Καλαμάτα στο συγκεκριμένο σχολείο σε κάνει πραγματικά χαρούμενο αφού όλοι έχουν κάτι να πουν είτε για το λάδι, είτε για τις ελιές τις οποίες λατρεύουν. Ένα ευχαριστώ στο φίλο μου το Βασίλη για το υλικό που μας έστειλε το οποίο θα μείνει στο σχολείο και για τους μελλοντικούς μαθητές.

Today at school we learnt about the olive oil, since now is the period where in Greece you can get it really fresh. Most of the kids knew parts of the production procedure since olive oil participates in their daily diet. After the presentaion we cooked moussaka, a typical greek dish and tasted olive oil not only raw, as used in the salad but also cooked. I feel very happy being from Kalamata, a region that is so well known here for its great quality olive oil and olives that most of the kids love. A big thank to my friend Vasilis for the material he sent us.

stavroula's olive oil suggestion

Ένα απόγευμα στην Μπρατισλάβα/ An evening at Bratislava/ Ein Abend in Bratislava

Το ταξίδι προς Μπρατισλάβα με το τρένο από τον Wien Südbahnhof διαρκεί μόλις μία ώρα. Μία ώρα μακρυά από τη Βιέννη, κι όμως, τόσες διαφορές τις οποίοες αρχίζεις και αντιλαμβάνεσαι με το που φτάσεις στην περιοχή του σταθμού από όπου φεύγουν τα τρένα για τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Ένα γλυπτό βαρύ και σκουριασμένο, λαμαρίνες από ατσάλι τοποθετιμένες κάθετα σαν τείχη, με τίτλο 'Grenzen', Σύνορα, ήταν το πρώτο που παρατείρησα φτάνοντας στο σταθμό. Λίγο πριν μπω στο τρένο είδα και την ταμπέλα της πρώτης φωτογραφίας: 'Museum of Revolution'. Λες κάτι τέτοιο να έιναι η Μπρατισλάβα και η κάθε Μπρατισλάβα, σκέφτηκα και κάπως έτσι ξεκίνησε το απόγευμα της Κυριακής. Έφτασα διασχίζοντας μια βιομηχανική ζώνη, χωράφια και ένα ποτάμι. Όλα μου άρεσαν στην Μπρατισλάβα. Έχει την ομορφιά αλλά και τα ψεγάδια που όπως σε κάθε άνθρωπο έτσι και σε μια πόλη είναι απαραίτητα προκειμένου να την ερωτευτείς. Να πω απλά στη φίλη μου τη Γιούλα πως στην Μπρατισλάβα είπια την πιο τέλεια σοκολάτα που έχω πιει ποτέ σε ένα σοκο-μπαρ στην παλιά πόλη που με πήγαν η Μπρόνια και ο Ντάνιελ, Σλοβάκοι (30 ετών και κάτι), που ζουν και εργάζονται... στη Βιέννη. Δε μου μιλούν για οικονομική κρίση αλλά για κρίση ταυτότητας. Για χάσμα μεταξύ της προηγούμενης και της γενιάς αυτής. Αλλά και για την πόλη, που κάποια κομμάτια της ιστορίας της αποτελούν και κομμάτια της δικιάς τους προσωπικής ιστορίας.

The journey with the train from Wien Südbahnhof to Bratislava takes only one hour. Although it is only one hour away the differences to be seen are obvious starting even from the area where the train station is. The first thing that drove my attention was a sculpture outside the station with the title 'Boarders': Rusty iron surfaces put in a vertical position, giving a sence of brutality and uglyness. Before getting on the train I also noticed the sign on the first picture: Museum of Revolution. 'Is this what Bratislava as well as the other ex eastern block cities is all about?', I thought and this is how my Sunday evening started. Before we reached Bratislava the train passed through an industrial zone at the suburbs of Vien, fields and of course the river.

I really liked Bratislava. It's got the beauty and the blemish that any city just like any human needs in order to be loved. At this point I need to tell my friend Gioula that in Bratislava I had the best hot chocolate I have ever drunk, which I tasted in a chocolate-bar where Brojia and Daniel, two Slovakian friends took me. Although my friends live and work in Vien for a long time now, they didn't mention the economic but the identity crisis that they have been feeling while growing up in Bratislava. 'It is a love and hate relationship the one we have with this city. A city whose history is well linked to our personal one'.

Transforming Freedom

Τα όρια της/ It's limits. Ελευθερία: Όπως και αν τη δεις, χωρίς όρια καθόλου μπορείς να την αντιληφθείς; Freedom: It doesn't matter from which angle you see it. Without any boarders can you perseve it?

Σήμερα περπατώντας για ώρες μόνη στην πόλη της Βιέννης συνειδητοποίησα πως αντί για κεφάλι τον τελευταίο καιρό κυκλοφορώ με ένα παράθυρο, χωρίς κουρτίνες. Είδα ένα άγαλμα κρεμασμένο ανάποδα. Μου είπε πως το κρέμασαν ανάποδα μπας και μαρτυρήσει τι βλέπει τόσα χρόνια κολυμένο στην πλατεία. Περνώντας έξω από τον καθεδρικό ναό του Αγίου Σταφάνου είδα τον Τσε να προσπαθεί να φλερτάρει τη Φρίντα αλλά αυτή ανένδοτη στεκόταν στο ύψος της. Στο Μουζέουμσκουαρτιε τα ποδήλατα έχασαν την μπροστηνή τους ρόδα, μπορεί και την πισινή. και για πρώτη φορά πρόσεξα πως το μικρό όνομα του Schiele είναι Egon, μου θυμίζει εστραγγόν.  Και η ταμπέλα που έγινε αφορμή για αυτή την ανάρτηση.Ξέχασα να σας πω πως σήμερα είχε κρύο. Το γυμνό κορίτσι της αφίσσας πρέπει να έχει παγώσει τώρα που μιλάμε. Εκτώς και αν λυποθήμισε και την έπιασε εγγαίρως ό κύριος εκεί από κάτω.

Today as I was walking alone in Vienna I realised that instead of a head I had a window on my shoulders, without courtains. I saw a statue hanged upside down. It told me that some people waw torturing it. I saw Che flirting with Frida and at Museumsquartier bikes had lost their front wheel, or maube their back. For the first time I noticed Schiele's first name. It is Egon. And the sign that made me post this. The naked woman must be frozen by now...

Στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης/ Μuseum of Modern Art/ Museum Moderner Kunst

Στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Βιέννης ο υπερρεαλισμός έχει την τιμητική του. Και σε ένα από τα πιο γνωστά σινεμά λίγο πιο δίπλα η ταινία Attenberg τηs Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη μας προσκαλλεί να γνωριστούμε με την ελληνική κινηματογραφική πραγματικότητα του σήμερα.

At the Museum of Modern Art in Vien Super Realism is honored. At the cinema next to the museum the film of Athena Rachel Tsaggari -Attenberg- invites us to wellcome one of the latest greek cinematography samples.

Πάνω στο χιόνι, πάνω στον πάγο/ On the snow, on the ice/ An der Schnee, auf dem Eis

Ο Δεκέμβρης μας αποχαιρέτησε με χιόνι, ο Γεννάρης μας βρήσκει με πάγο. Όμως για όσους το σπίτι και οι τάξεις στενάχωρα μοιάζουν, υπάρχει και το έξω.

Snowy December was followed by an icy January. But for those who find their house and their classroom not big enough there is always the world awaiting for them, right outside.

Bασιλόπιτα/New years cake/ Neujahrkuchen

Ένα από τα πράγματα που έκανε εντύπωση στα παιδιά από όσα τους είπα σχετικά με το πώς γιορτάζουμε στην Ελλάδα τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά ήταν το έθιμο της Βασιλόπιτας.Ένα έθιμο που όπως έμαθα στο σχολείο είχαν και οι Κέλτες (όχι με φλουρί αλλά με κρυμένο φασόλι). Την Τετάρτη φτιάξαμε τη δική μας Βασιλόπιτα στην κουζίνα του σχολείου με πορτοκάλια που είχα φέρει από τη Χίο. Τα παιδιά που μαθαίνουν Ελληνικά ανέλαβαν τη διακόσμηση και για να βάλουμε και λίγο μαθηματικά στην όμορφη μέρα μας, θέσαμε το θέμα των κομματιών. Πόσα τετραγωνικά εκατοστά έπρεπε να είναι το κάθε κομμάτι για να έχουμε όλοι τις ίδιες πυθανότητες να κερδίσουμε το φλουρί; Τυχερός της χρονιάς ο Λόρεντς. Και του Χρόνου!

One of the things that drove kids' attention more concerning the Christmas and New year's eve traditions in Greece is the one with the cake with the hidden coin inside, which is a tradition that the Celtics also used to have (with a hidden been). So last Wednesday we made our own Vasilopita cake at the facilities of the school. The kids who learn Greek were responsible for the cake's decoration and one student with some brilliant mathematic calculations managed to find out the optimum size that the pieces should have so as for everyone to have an equal opportunity of winning the coin. The lucky of the year is Lorenz. Happy new year everyone!