Πολλή ομορφιά και πολλή μάντρα έχει αυτός ο τόπος. Οι μάντρες εδώ καθορίζουν πολλά περισσότερα από το τοπίο. Το παράδοξο είναι πως πίσω από τις μάντρες, μέσα στα περιβόλια σε κυριεύει ένα αίσθημα ελευθερίας και απεραντοσύνης. Απλώνεται το βλέμμα σου ενώ θα νόμιζε κανείς πως περιορίζεται. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει όταν στέκεσαι μπροστά από αυτές, στον ελάχιστο δημόσιο χώρο που διαθέτει η περιοχή. Νιώθεις τη δύναμή τους. Ανύμπορος να τις γκρεμίσεις ή να τις σκαρφαλώσεις μένεις άλλες φορές να φαντάζεσαι το τι μπορεί να κρύβει η άλλη μεριά του τοίχου και άλλες φορές να ψάχνεις ένα άνοιγμα για να κρυφοκοιτάξεις μέσα τους. Η μάντρα καθορίζει το δρόμο εδώ. Η μάντρα σου υπενθυμίζει πόσο ξένος είσαι και η μάντρα όταν ανοίγει η μεγάλη πύλη της πόσο καλοδεχούμενος.
This area of Chios is full of beauty and...walls. Big walls that define the landscape as well as the feeling of freedom. The paradox here is that when you are standing inside the walls, at the enclosed fileds, you have this feeling of tranquility and infinity.You feel free. In antithesis to the feeling of limitation that one has when walking outside the walls at the very limited public space that Kabos offers. It is as if the wall is here to remind you how strange to these customs you are and at the same time, when the big gates of the walls open, how deeply welcome.
